โรคโลหิตจางติดต่อในม้า (Equine infectious anemia)

โรคโลหิตจางติดต่อในม้า (Equine infectious anemia)

สัตวแพทย์หญิงรื่นฤดี บุณยะโหตระ กลุ่มไวรัสวิทยา

โรคโลหิตจางติดต่อในเป็นโรคติดต่อที่สำคัญในม้า ลา ล่อ พบในม้าทุกอายุ เพศ พันธุ์

สาเหตุ
เกิดจากเชื้อไวรัส ใน family Retroviridae

การติดต่อ
- ติดต่อทางเลือด โดยใช้เครื่องมือ เครื่องใช้ที่ปนเปื้อนเลือดจากตัวที่เป็นโรค เช่น เข็มฉีดยา เครื่องมือผ่าตัด ฯ
- ติดต่อโดยแมลงดูดเลือดเป็นตัวนำ

อาการ
พบได้ 2 ลักษณะ
- แบบเฉียบพลัน : มีไข้สูง อาจถึง 107 ^๐ F (42 ^๐C)  ซึม เบื่ออาหาร ค่าเกล็ดเลือดต่ำ
- แบบเรื้อรัง : มีอาการอ่อนเพลีย น้ำหนักลด ซึม มีไข้ขึ้นๆ ลงๆ โลหิตจาง อาจพบอาการบวมน้ำ โดยเฉพาะที่ส่วนท้องและปลายขา  

การตรวจวินิจฉัย
ใช้วิธีทดสอบมาตรฐานของโรคนี้ คือ Agar Gel lmmunodiffusion Test (Coggin's Test)

การรักษา
สัตว์ที่ป่วยด้วยโรคนี้ไม่มีการรักษาที่ได้ผล  

การป้องกัน
ควรตรวจสุขภาพสัตว์อย่างน้อยปีละครั้ง หากพบตัวเป็นโรคต้องแยกออก จากฝูง เพื่อป้องกันการแพร่โรค มีรายงานว่า หากมีตัวที่ให้ผลบวกต่อการทดสอบโรค ควรแยกออกจากฝูงระยะอย่างน้อย 200 หลา ไม่ใช่เข็มฉีดยาร่วมกัน ส่วนเครื่องมือ เครื่องใช้อื่นๆ ควรล้างและแช่น้ำยา ฆ่าเชื้อก่อนใช้กับม้าตัวอื่น และกำจัดแมลงดูดเลือดที่เป็นตัวนำโรค (ข้อมูล : สัตวแพทย์หญิงรื่นฤดี บุณยะโหตระ กลุ่มไวรัสวิทยา สถาบันสุขภาพสัตว์แห่งชาติ 20/7/50)

การรักษา
ไม่มีการรักษา

การควบคุมและป้องกัน
- ทดสอบโรคทุกปี
- ควบคุมการใช้เครื่องมือ เครื่องใช้ ที่ใช้ร่วมกันในฝูง เช่น เข็มฉีดยา เนื่องจากโรคนี้ติดต่อทางเลือดได้
- กำจัดตัวที่ตรวจพบว่าเป็นโรค

การเก็บตัวอย่างส่งห้องปฏิบัติการ
เก็บเลือดมาแยกซีรั่ม